آنابل خیلی زیبا بود...
اما قشنگیش ترسناک بود...
و بی رحم...
می خوام بگم زندگی هم خیلی قشنگه...
ولی بعضی وقت ها همون زیبایی ها ترسناک و بی رحم میشن...
فرقش اینه که جلوی خیلی از بی رحمی های زندگی، تو میتونی بایستی...
نرگس هواخواه
آنابل خیلی زیبا بود...
اما قشنگیش ترسناک بود...
و بی رحم...
می خوام بگم زندگی هم خیلی قشنگه...
ولی بعضی وقت ها همون زیبایی ها ترسناک و بی رحم میشن...
فرقش اینه که جلوی خیلی از بی رحمی های زندگی، تو میتونی بایستی...
نرگس هواخواه
رویاپردازی ام که در خیالم،انسان ها یکدیگر را قضاوت نمی کنند...
در خیابان ها خیره به پوشش و رفتار دیگران نمی شوند...
در رویای من قلب انسان ها پر از عشق و محبت است...
آدم ها به ظواهر توجه نمی کنند...
و درونگرا نمی شوند،چرا که ترسی از قضاوت بد دیگران ندارند،چرا که قضاوت نا به جایی وجود ندارد...
و من یقین دارم که رویاها روزی به حقیقت می پیوندند...
نرگس هواخواه
و من ز تنهایی خویش،با خود خلوت کرده ام...
این روزگار با من چند چند است؟
نرگس هواخواه
امشب آسمان هم به حال من آشفته گریست...
آنگاه که در کوچه پس کوچه های خاطراتم قدم نهادم...
چتر را می خواهم برای چه وقتی زیر باران دستان گرمت را ندارم؟...
اما نه...
بگذار چتر را حافظ قدمگاهت کنم،نمی خواهم باران رد پایت را به زوال بکشد...
آنگاه که به قعر ناکجا آباد سفر کردی...
نرگس هواخواه
کودکی ام را که به یاد می آورم،مدام در آرزوی بزرگ شدن بودم.
اما حال نمی توانم عقربه های ساعت را به عقب باز گردانم ،تا کمی از حال و هوای کودکی را خریدار شوم.
چه سرنوشتیست که آدم بزرگ ها را علاقه مند به دوران کودکی می کند؟
به راستی فلسفه اش چیست؟
نرگس هواخواه
درک کردن آدم ها کار سختی نیست...
فقط کافیست خودت را بگذاری جای آن ها،و ببینی آیا می توانی منطق و افکار اشخاص دیگر را تحمل کنی؟
فقط کافیست از آن ها توقع نداشته باشی که مانند تو یا افراد دیگر باشند.
مسلما در این صورت همه ی انسان های جهان شبیه به هم بودند بدون هیچ وژگی خاصی...
نرگس هواخواه
عشق اگر به یزدان داشته باشی محبتش را به پایت می ریزد
صبر اگر در مشکلات داشته باشی گره از مشکلات می گشاید
سخت اگر در گناه فرو رفته باشی راه را به تو نشان می دهد
می نگری که در هر حال تو را به سوی خویش می خواند؟
مبادا از یاد او غافل شوی که یادش آرامش دل هاست
نرگس هواخواه
کپی با ذکر منبع
اگر در زندگی عشق وجود نداشت چه می شد؟!
من زندگی بدون عشق را سرد و بی روح تصور میکنم...
اصلا آیا می توان بی عشق زندگی کرد؟!
می توان بدون قلب زندگی کرد؟!
می دانم بدون قلب نمی شود زندگی کرد.
پس چگونه برخی، عشقی که از قلب سرچشمه می گیرد را
چون حادثه ای ناگوار می پندارند و از حلاوت آن لذت نمی برند؟!
نرگس هواخواه
کپی با ذکر منبع آزاد